programu telewizyjnego

См. также в других словарях:

• audycja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. IIa, lm D. audycjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podstawowa, obok zapowiedzi i pauz, jednostka programu radiowego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Audycja poetycka, informacyjna. Audycja słowna …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• retransmisja — ż I, DCMs. retransmisjasji; lm D. retransmisjasji (retransmisjasyj) techn. «proces odbierania sygnałów z danego odcinka łącza i nadawania ich (po ewentualnym wzmocnieniu) do następnego odcinka łącza; realizowany w radiofonii (nadawanie programu… …   Słownik języka polskiego

• telerekording — m III, D. u, N. telerekordinggiem, blm «urządzenie do zapisywania programu telewizyjnego w celu ponownego odtworzenia; zapis programu telewizyjnego» Taśma telerekordingu. Program z telerekordingu. ‹gr. + ang.› …   Słownik języka polskiego

• scenografia — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. scenografiafii, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 7}} całościowe opracowanie plastyczne przedstawienia teatralnego, operowego, baletowego, telewizyjnego lub filmu, obejmujące wszystkie wprowadzone przez scenografa …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• studio — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. studiodiów a. ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} specjalnie wydzielone, dźwiękoszczelne pomieszczenie z umieszczoną w nim odpowiednią aparaturą, przystosowane do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ampeks — m IV, D. u, Ms. ampekssie; lm M. y «sposób zapisu obrazu i dźwięku programu telewizyjnego na taśmie magnetycznej, oparty na zapisie poprzecznym w stosunku do kierunku przesuwu taśmy; także: urządzenie do dokonywania takiego zapisu i jego… …   Słownik języka polskiego

• anons — m IV, D. u, Ms. anonssie; lm M. y ( e) 1. «ogłoszenie, zawiadomienie zamieszczone w czasopiśmie» Płatny anons. Anonsy o poszukiwaniu rodzin. Zamieścić anons w gazecie. 2. «atrakcyjny fragment filmu, programu telewizyjnego lub słuchowiska,… …   Słownik języka polskiego

• blok — m III, D. u, N. blokkiem; lm M. i 1. «duża foremna bryła kamienia, betonu itp.» Blok skalny. Blok granitu, węgla, lodu. ∆ Blok chałwy, czekolady itp. «duża, prostokątna bryła czekolady, chałwy itp.» 2. «duży, wielopiętrowy budynek o powtarzalnych …   Słownik języka polskiego

• kwiz — m IV, D. u, Ms. kwizzie; lm M. y «konkurs polegający na odpowiadaniu na pytania o tematyce zazwyczaj z góry określonej, będący najczęściej imprezą rozrywkową programu telewizyjnego, radiowego lub estradowego» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

• oglądacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y a. ów 1. pot. «ten, kto coś ogląda» Bystry, namiętny, przeciętny oglądacz. Oglądacz obrazów, programu telewizyjnego. 2. środ. «człowiek zawodowo badający mięso przeznaczone do spożycia» …   Słownik języka polskiego

• ośrodek — m III, D. ośrodekdka, N. ośrodekdkiem; lm D. ośrodekdki 1. «środkowy, centralny punkt czegoś» zwykle w terminologii specjalnej: ∆ anat. Ośrodki nerwowe «skupiska komórek nerwowych w ośrodkowym układzie nerwowym kierujące określoną czynnością… …   Słownik języka polskiego